مرداد ۱۰، ۱۳۹۱

تحمیق توده ها

قضیه اینجاست که دادن حکم کلی همونقدر که احمقانه است، اجتناب ناپذیر هم هست، حالا اگه این حکم در مورد موضوعی به طور کلی احمقانه مثل روابط انسانی باشه، کل موضوع رساله ای احمقانه در باب حماقت میشه، به هر حال،حکم کلیِ امروز اینه: "انسان،فارغ از رفتار شخص دیگر، انتخاب می کند که چه حسی نسبت به او داشته باشد." اگر حس یک نفر نسبت به دیگری رو خطی ا فقی در نظر بگیریم که سمت راستش به عشق ختم بشه و سمت چپ ش به نفرت، و طبیعتا مبدا این خط هم بی تفاوتی باشه، این ماییم که با توجه به چیزهایی که دوست داریم از طرفمون به یاد بیاریم و چیزهایی که معمولا عمدا فیلتر می کنیم و از یاد می بریم، تصمیم می گیریم که کجای این خط افقی وایسیم،  مساله ی جالب اینجاست که انتخاب و فیلتر خاطرات و زاویه دیدی که نسبت  به طرف داریم ممکنه در طول شبانه روز و یا با توجه به حس و حالمون تغییر کنه  و در کمتر از یک ساعت از عشق به نفرت یا  برعکس برسیم،همه چیز به این بستگی داره که ما دوست داریم طرف روچه جوری ببینیم، و از اونجایی که سنجش احساسات به  روشی عقلانی اساسا بیخود و بی نتیجه است کل این نوشته از حیز انتفاع ساقط بوده و صرفا جنبه ی تزیینی دارد و هیچی دیگه.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

ajab!!! besyar dorost dar eine tazeeni boodan

ناشناس گفت...

http://www.youtube.com/watch?v=NgYjsqL5cTM&feature=plcp

بیشعورشناسی گفت...

خب واسه نوشته بی اعتبار هم که نمی شه نظر گذاشت ولی یه چیزی اگه خط عمودی باشه چی؟